اصول تغذیه ذرت علوفه ای و دانه ای 1
میزان کود شیمیایی مورد نیاز ذرت با توجه به شرایط اقلیمی ، آب قابل دسترس، بافت خاک ، مواد غذایی موجود درآن ، مرحله رشد ، نوع و رقم ذرت موردکشت متغیر است. نیاز غذایی ذرت به ازت، فسفر، پتاسیم، منیزیم و گوگرد در مقایسه با سایر گیاهان در سطح بالایی قرار دارد. بهتر است قبل از اقدام به کشت ذرت ، از خاک نمونه برداری شود و توصیه کودی براساس نتایج آزمون خاک انجام گیرد.
نیتروژن:
به علت حلالیت بالای کودهای نیتروژن و آبشویی زیاد آن ، مصرف کود نیتروژن به همراه آبهای اول و دوم در ذرت توصیه نمی شود چرا که از دسترس گیاه خارج می شود. به لحاظ حفظ محیط زیست و شست و شوی کمتر نیتروژن توصیه می شود مصرف این کود بصورت تقسیط و در چند نوبت صورت گیرد. توصیه کلی برای مصرف کودهایی که در خاک مصرف می شود، از جمله کود نیتروژن روش کود دهی به همراه آبیاری(کود آبیاری) است که می تواند کود نیتروژن را بصورت یکنواخت در سطح مزرعه پخش کند.
در شرایطی که 400 کیلوگرم اوره برای کشت ذرت پیشنهاد می شود:
در زمان سومین آبیاری مصرف 50 کیلوگرم در هکتار کود اوره نیاز اولیه گیاه را تامین می کند. تقسیط بعدی در مراحل 6 برگی و 10 برگی قبل از ظهور گل نر صورت گیرد. در هر مرحله به میزان 100 کیلوگرم در هکتار کود اوره مصرف می شود. آخرین تقسیط در مرحله تشکیل دانه ، به میزان 50 کیلوگرم در هکتار کود اوره به منظور پر کردن دانه توصیه می شود.
کمبود نیتروژن در ذرت:
کمبود نیتروژن ( ازت) بصورت خشکیدگی به شکل V در برگهای پایینی ذرت دیده می شود.
فسفر:
ازجمله اهمیت فسفر در گیاه : تامین ساختار سلولی و انرژی مورد نیاز فرایندهای فیزیولوژی مورد نیاز گیاه در مراحل رشد رویشی ، مقاومت گیاه به ورس ، زود رس کردن محصول ، رشد ریشه های جانبی و تولید محصولی با عملکرد و کیفیت بالا می باشد.
میزان فسفر مورد نیاز ذرت بستگی به مقدار فسفر دسترس گیاه در خاک دارد. کودهای فسفاته معمولا در خاک تحرک کمی دارند و می بایست قبل از کشت در منطقه ریشه قرار گیرد. لذا اتخاذ روش های صحیح انتقال کود به محل تجمع ریشه مانند استفاده از بذر کار مجهز به کود کار یا زدن دیسک عمیق بعد از عملیات کود پاشی فسفات توصیه می گردد.
مرحله بحرانی تغذیه ذرت با فسفر از زمان ظهور 7 برگ تا ظهور گل تاجی می باشد. به نحوی که کمبود فسفر در این مرحله ، عملکرد را تا 40 درصد کاهش می دهد.
کمبود فسفر در مرحله ظهور گل تاجی تا تلقیح عملکرد را 20 درصد و در مرحله تلقیح و تشکیل دانه 8 درصد کاهش عملکرد دانه خواهد داشت.
کمبود فسفر در ذرت معمولا منجر به کاهش رشد و کوتولگی شده . در موارد شدید باعث بوجود آمدن عوارضی نظیر ارغوانی شدن سریع برگ در طی فصل رشد و همچنین قهوه ای شدن نوک برگ می شود( شکل 2). در اثر کمبود فسفر بلال ها بدشکل و ردیف های دانه در قسمت نوک بلال نامنظم می شود.
پتاسیم
برخلاف نیتروژن و فسفر که نقش ساختمانی در گیاه دارند ، پتاسیم نقش آنزیمی و کو آنزیمی دارد. مصرف کافی این عنصر برای اطمینان از پایداری گیاه دربرابر بادزدگی، بیماری و خشکسالی ضروری است.
پتاسیم علاوه بر وظایف فیزیولوژی بسیار مهمی که در گیاه دارد، در بهبود کیفیت محصولات کشاورزی جایگاه ویژه ایی به خود اختصاص داده است. پتاسیم بصورت یون K مثبت از طریق ریشه گیاهان جذب می گردد . انتقال مواد تحلیل یافته و فتوسنتزی در حضور پتاسیم انجام می گردد.
پتاسیم در مراحل اولیه رشد به سرعت از خاک جذب شده و مقدار آن در گیاه ذرت در طول دوره گلدهی به بیشترین مقدار در واحد سطح می رسد. حداکثر مقدار پتاسیم موجود در ماده خشک گیاهی در هنگام گلدهی برای عملکرد مطلوب ، دو ونیم درصد است و درمرحله بلوغ مقدار کل ماده خشک گیاهی شامل یک درصد پتاسیم خواهد بود. جذب پتاسیم گیاه در اواخر مراحل رشد ، کاهشی است و بالاترین میزان جذب پتاسیم گیاه در ساقه در مراحل به کاکل رفتن اتفاق می افتد.
جذب پتاسیم نیز مانند فسفر و نیتروژن در مراحل رشدرویشی گیاه افزایش داشته و پس از مرحله 10 برگی تا انتهای مراحل رشد( رسیدگی فیزیولوژی) دارای نزول تدریجی است. برخلاف روند جذب فسفر و نیتروژن در برگ، در مورد پتاسیم کاهش چشمگیر میزان جذب پس از مرحله به کاکل رفتن تا رسیدن دیده نمی شود. هنگام افزایش روند جذب پتاسیم در بلال، شاهد نزول جذب پتاسیم در برگ می باشیم. در صورتیکه در ساقه مقدار جذب پتاسیم تا مرحله به کاکل رفتن همچنان افزایشی است و می توان چنین نتیجه گرفت که عمده پتاسیم جذب شده در بلال و دانه از طریق انتقال برگ ها تامین می شود.
علائم کمبود پتاسیم در ذرت شامل:1- زردی و پژمردگی حاشیه برگها که معمولا از پایین شروع شده و به سمت بالاتر ادامه پیدا می کند. 2-دیررس شدن گیاه و طولانی تر شدن دوره رشد3- کوچک ماندن اغلب بلال ها 4- تشکیل دانه ها ی ریز و در نوک گیاه تعداد محدودی دانه تشکیل می شود
نمودار میزان جذب سه عنصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم در مراحل رشد ذرت
گوگرد
گوگرد پس از عناصر پر مصرف نیتروژن ، فسفر و پتاسیم چهارمین عنصر عمده مورد نیاز اکثر گیاهان زراعی می باشد. این عنصر در ساختار برخی از اسید آمینه ها وجود دارد و با وجود اینکه گوگرد در ترکیب کلروفیل برگ وجود ندارد ولی وجود آن برای بیوسنتز کلروفیل ضروری است. تحقیقات نشان داده است که گوگرد بعنوان یک ماده غذایی برای محصولاتی مانند ذرت که جز دانه های روغنی است ، سومین عنصر مهم محسوب می شود.
ذرت در بحث باردهی نسبت به کمبود گوگرد بسیار حساس است زیرا گوگرد باعث افزایش تولید پروتئین در گیاه خواهد شد و محصولاتی مانند ذرت که دارای نشاسته و روغن بیشتری نسبت به دیگر محصولات هستند احتیاج به پروتئین و چربی بیشتری دارند.
بطور کلی گوگرد در کنترل و پیشگیری بیماری های قارچی ، افزایش روغن و افزایش قابلیت جذب عناصر دیگر مانند کلسیم و فسفر و بخصوص آهن و ریز مغذی ها و کاهش پی اچ و در نتیجه اصلاح خاکهای قلیایی و آهکی و شور موثر است.
منیزیم
منیزیم عنصر کلیدی فتوسنتز و ماده اصلی تشکیل دهنده کلروفیل است. کمبود منیزیم اغلب در خاکهای اسیدی و یا PH پایین تر از 5/5 اتفاق می افتد.
علائم کمبود منیزیم در ذرت در مرحله 5-4 برگی آشکار می شود. بین آوندها زرد شده و روی برگهای مسن تر خطوط پیوسته را ایجاد می کند( شکل 4). در مرحله پیشرفته حاشیه برگها قهوه ایی و سوخته می شود.
برای اطلاعات بیشتر و پشتیبانی خرید محصول از طریق لینک واتساپ زیر اقدام نمایید
برای مشاهده آموزش های کشاورزی و گلخانه اینستاگرام شرکت آکام تجارت سبز آوران الوند را دنبال کنید
اینستاگرام شرکت آکام تجارت سبز آوران الوند
